kördügümmm

nevakit ıslatsa kaldırımlarını küçük şehrimin yağmur.
önce buğulu bir hal gözlerimin ferinde;
sonra damla tanecikleri.
yoldaş olur gözyaşım yağan yağmurla;
bir ürperti sarar bedenimi,
sensizlikten payıma düşen yalnızlıktan ötürü.
nevakit ağlayıp sızlasa bir yorgun bulut,
kıramaz esaretin zincirlerini gönlüm,
kaçabilmek korkularımın ötesine geçemez asla.
kayıp giden her an kayıptır artık
ve yarınlara atılan kördüğüm yumağı.